Experiential Educators Europe 2018 – relacja z konferencji

22. Konferencja Experiential Educators Europe właśnie się zakończyła! Było jak zwykle niezwykle 🙂 między innymi dlatego, że padł rekord uczestników z Polski!

Co to jest?

Fenomen społeczności EEE opisywałam już w Relacji z 2016, 2017 i edycji specjalnej. W telegraficznym skrócie, jest to coroczne spotkanie trenerów, coachów, konsultantów, terapeutów, edukatorów oraz innych osób związanych z rozwojem, którzy pracują w nurcie experiential education. Co roku, w jednym z europejskich krajów, spotykamy się na kilka dni, aby w formule open space wymieniać się wiedzą, doświadczeniami, pomysłami oraz udzielać wsparcia.

Przed-konferencja

Tradycją spotkań EEE są pre- lub post-konferencje. Służą one lepszemu poznaniu kultury i krajobrazu kraju gospodarzy. Dają również szansę na wolniejsze wchodzenie w atmosferę konferencji oraz złapania chwili oddechu w gorącym sezonie szkoleniowo-rozwojowym.

Tegorocznym gospodarzem byli trenerzy z Litwy, skupieni w organizacji “Kitokie projektai”. Mieliśmy więc szansę na lepsze poznanie Wilna i otaczającej go przyrody. Atrakcją był kilkugodzinny spływ kajakowy, dzień w parku linowym, odwiedziny w parku narodowym, wieczór kuchni litewskiej. Przed-konferencja trwała 3 dni i wzięło w niej udział kilkanaście osób z całego świata.

EEE 2018

Konferencja odbyła się w dniach 5-7 maja 2018, w Trakai, na terenie niezwykle urokliwego centrum konferencyjnego usytułowanego nad jeziorem. Przybyło około 80 uczestników z Danii, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Estonii, Belgii, Austrii, Hiszpanii, Danii, Włoch, Rumunii oraz USA, Chile, Tajwanu, Izraela i Meksyku. Fenomenem była obecność dużej grupy Polaków. Było nas 13! Uczestnicy konferencji reprezentowali różne profesje; od trenerów biznesowych po terapeutów. Było również kilku przedstawicieli biznesu, a nawet nauczycieli. Ważną grupę w trakcie tych spotkań stanowią doświadczeni trenerzy, będący jej trzonem. Jest to jak na razie jedyna taka społeczność, w której wiem, że mogę spotkać osoby pracujące w tym obszarze od ponad 20 lat. Są przy tym niezwykle otwarci i chętni do udzielania wsparcia.

EEE odbywa się w formacie unconference. W ciągu dnia mają miejsce warsztaty zgłaszane przez uczestników oraz wydarzenia towarzyszące dziejące się wieczorem; warsztat o saunowaniu połączony z rytułałami saunowymi, rejs statkiem z muzyką na żywo w około zamku Trakai oraz przetańczone wszystkie noce 🙂

W tym roku zgłoszono ponad 40 warsztatów. Poniżej, tradycyjnie, zamieszczam opisy niektórych z nich. W prównaniu do lat poprzednich – tematyka była szalenie zróżnicowana. Kilka warsztatów dotyczyło tzw. narzędziówki – choć prezentowanej pod różnymi, ciekawymi kątami. Jako Gallupowy learner i input przywiozłam kilkanaście nowych gier, ćwiczeń oraz aktywności.

Odbyło się kilka warsztatów dotyczących trendów w branży rozwojowej takich jak nowe narzędzia w nurcie agility/scrum, resiliance. Niektóre warsztaty były szalenie zaskakujące np. wykorzystanie tatuażu jako metafory, hipnoza czy świadome oddychanie. Mniej niż w latach poprzednich, reprezentowane były zagadnienia coachingowe oraz te z nurtu adventure therapy.

W czasie EEE jest również przestrzeń na testowanie nowych narzędzi oraz prezentowanie tworzonych teorii. Są to, moim zdaniem, jedne z najcenniejszych sesji konferncyjnych. W tym roku, szerokim echem odbiły się warsztaty Pascala Van Loo – świetnego, belgijskiego trenera, który rozwija własne ujęcie postrzegania organizacji inspirowane teorią turkusowego zarządzania.

Uwielbiam czas EEE też dlatego, że stwarzana jest przestrzeń do własnego rozwoju. Tak jak w latach poprzednich, oferowane były warsztaty np. ze świadomego oddychania, trudności w prowadzeniu biznesu, uwalniania oraz pracy z emocjami, bliskiego spotkania z naturą. Niezwykle cenię momenty, kiedy po warsztatach: 10 najlepszych gier o przywództwie, mogę uczestniczyć w zajęciach, których celem jest regeneracja własnych baterii i refleksja nad sobą samym. To niezwykle ważny aspekt „higieny” i „BHP” trenera, o którym często się zapomina.

Webmaster i co?

Mój tegoroczny warsztat, poprowadzony pod szyldem Pracowni Gier Szkoleniowych wraz z Jagodą Gandziarowską-Ziołecką dotyczył gry Webmaster. Jest to niezwykłe ćwiczenie grupowe, które łączy w sobie wiele cech ćwiczenia wręcz idealnego! Jest skalowalne (od 6 do 30 uczestników), dotyczy wyzwań związanych z komunikacją, współpracą, planowaniem, zarządzaniem, silosowaniem, przywództwem. Istrukcja jest prosta, materiały lekkie… Wszystko to sprawiło, że obudził się w nas głód sprawdzenia czy istnieją inne, równie uniaktowe gry, narzędzia lub aktywności. Na naszym warsztacie zaproponowałyśmy więc rozegranie Webmastera a następnie jego analizę i namysł jakie inne ćwiczenia mogą dać podobne efekty. W warsztacie wzięły udział 22 osoby, wszystko odbyło się na trawie przy pięknej pogodzie.

Co dalej?

Kolejna konferencja EEE planowana jest na majówkę 2019 w Belgii. Tymczasem mam nadzieję na reaktywację polskiego odpowiednika – czyli konferencji „Edukacja Przygodą”. Pracownię Nauki i Przygody reprezentowały trzy osoby – mamy więc zaczątek dream teamu oragnizatorów 🙂

Niektóre warsztaty EEE 2018: