Model „drabiny” Rogera A. Harta

               Model ten, powstał na podstawie badań i działań jakie Roger Hart podejmował w ramach współpracy z UNICEF i do dziś uważany jest za jeden z bardziej uniwersalnych modeli. Jest to adaptacja wcześniejszego modelu partycypacji dorosłych, opracowanego przez Sherry R. Arnstein.

Drabina partycypacji dziecięcej koncentruje się na zmianie relacji dziecko-dorosły do oddania inicjatywy i realizacji dzieciom, przy wspierającym i doceniającym udziale dorosłych.

 

Hart zaznacza, że stopnie działania z młodzieżą dzielą się na pozorne (pierwsze trzy szczeble) i realne. Według Harta dorośli często, nawet nieświadomie, manipulują młodymi ludźmi udając, że mają realny wpływ na rzeczywistość. Badania pokazują, że młodzież wychwytuje takie sytuacje (nie zawsze ujawniając się z tą wiedzą) i zraża do dalszych działań z dorosłymi lub aktywności w ogóle!

Hart ostrzega przed zjawiskiem tokenizmu czyli działania mającego na celu sprawienie wrażenia, że dana grupa, np. młodych ludzi jest włączona w struktury lub działania.

 

Nauczyciel powinien działań co najmniej na 4 stopniu!!!! W Polsce często operuje się na 3 szczebelku.

 

partycypacja-mlodziezy-drabina

 

 

Poziomy uczestnictwa według Sherry R. Arnstein Poziom drabiny Rogera Harta Opis przykład
Brak uczestnictwa. Młodzi jako klienci/konsumenci.

 

Stopnie „niepartycypacyjne”, w których są

wyraźnie określone

relacje władzy. Mają

one na celu „kształcenie”

uczestników przez „osoby prowadzące” ku konkretnemu modelowi zachowania. Zakładają

nierównowagę

wiedzy, doświadczenia, osoby uczestniczące muszą „dorównać” do standardów ustalonych przez osoby prowadzące.

 

1 Manipulacja Dzieci robią bądź mówią to co dorośli im sugerują, ale najczęściej nie rozumieją znaczenia swoich wypowiedzi lub kontekstu.

Dzieci są pytane przez dorosłych o zdanie, a następnie ich wypowiedzi są zmieniane pod kątem cudzej tezy. Dzieci nie mają możliwości „autoryzacji” wypowiedzi.

Dorośli wykorzystują młodzież do

wsparcia swoich projektów i udają, że

są one inspirowane przez młodzież np. dzień walki z AIDS w szkole

2 Dekoracja, pozorność Młodzi jako dekoracja wydarzeń i działań z którymi się nie utożsamiają Dzieci biorą udział w wydarzeniach np. śpiewają, tańczą, noszą stroje, których znaczenia nie rozumieją.

Udział przedstawiciela

samorządu uczniowskiego w

zebraniu rady pedagogicznej bez dania mu prawa głosu lub zapoznania

z omawianymi kwestiami.

 

Tokenizm –

działanie mające na

celu sprawienie wrażenia, że dana grupa, np. młodych ludzi jest włączona w struktury lub działania

3 Uczestnictwo na pokaz Dzieci są proszone o wyrażenie swojego zdania ale nie mają wpływu na formę wypowiedzi. Dorośli najczęściej nie uwzględniają tego głosu, lub uwzględniają w sprawach mało ważnych. Fikcyjne samorządy klasowe, szkolne.
4 Przydzielenie (podział) zadań + rzetelna informacja Dorośli decydują o działaniu, młodzi ludzie mogą zgłosić swój udział lub mają przydzielone zadania. Dzieci rozumieją znaczenie działania (projektu), wiedzą dlaczego wykonują pewnie zadania i kto podjął decyzje o ich zaangażowaniu. Dorośli respektują spojrzenie młodych na działanie. Zbiórka pieniędzy na rzecz leczenia chorego kolegi z klasy.

Organizacja szkolnego

święta, którego pomysł dany jest z

góry, jednak

uczniowie dysponują samodzielnością w

decydowaniu o

szczegółach.

 

5 Dorośli podejmują decyzje po konsultacji i poinformowaniu młodych Młodzi są informowani

i uczestniczą w konsultacjach. Opinie i sugestie młodzieży są brane pod uwagę i uwzględniane.

Młodzieżowe rady. Realnie działające samorządy szkolne.

 

Partycypacja młodych

/ uprawomocnione

uczestnictwo obywateli

6 Młodzi współdecydują

z dorosłymi

inicjatorami

Idea działania pochodzi od dorosłych, ale młodzi ludzie są zaangażowani w każdy etap planowania i działania. Ich zdanie jest brane pod uwagę i mogą podejmować ważne decyzje. Wolontariat na rzecz społeczeństwa

i projekty w społeczności szkolnej

zainicjowane przez nauczycieli.

Władze szkoły podejmują decyzję o

organizacji

festiwalu teatralnego, ale sama forma tego festiwalu,

wystawiane spektakle, jego organizacja są pozostawione do rozstrzygnięcia młodym ludziom.

 

7 Inicjatywa i kierownictwo

młodzieży

Idea działania pochodzi od dzieci. One decydują jak działanie ma się zakończyć (rezultaty). Dorośli są obecni, wspierają, ale nie przejmują „dowodzenia”. Młodzi inicjują akcje społeczne,

budowanie społeczności

8 Młodzież działa ze

wsparciem dorosłych

Idea pochodzi od dzieci, one realizują całość projektu i zapraszają dorosłych do przyłączenia się i decydowania. Realizowane projekty lub programy

dają władzę młodym, pozwalając

im jednocześnie na dostęp

do doświadczeń i wiedzy dorosłych

oraz na uczenie się od nich

 

admin Opublikowane przez:

Brak możliwości komentowania.